بهترین خوراک دام و طیور

یه مقاله در سایت جهان کاوه نوشته شده درباره میزان مصرف دان و انواع دان در طول پروش مرغ گوشتی. در این مقاله ذکر کرده که:

جوجه‌های گوشتی به دلیل ایجاد توده‌های عضلانی نیاز به رژیم غذایی با کیفیت و غنی از مواد مغذی نیاز دارند. در واقعا جوجه‌های گوشتی در سنین کمتر، به پروتئین بیشتری در هر گرم دان مصرفی نیاز دارند. در واقعا جوجه‌های گوشتی در سنین کمتر، به پروتئین بیشتری در هر گرم دان مصرفی نیاز دارند. اما به دلیل فعالیت بیشتر طیور انرژی قابل متابولیسم در هر گرم دان مصرفی مرغ با رشد پرنده بیشتر می‌شود. به همین دلیل بسیاری از شرکت‌ها جیره‌های غذایی متفاوتی برای دوره‌های مختلف رشد جوجه گوشتی تولید می‌کنند. این جیره‌های غذایی با توجه به برند می‌تواند متفاوت باشد. بطور کل دوره‌های رشد جوجه به سه مرحله تقسیم می‌شود:
 

•  جیره اولیه جوجه (Starter) – دوره اولیه حیات جوجه گوشتی را گویند که معمولا از یک تا 14 روزگی جوجه است.
• جیره میان دان (grower) – جوجه‌ها با عبور از سن آغازین دوره پرورش، وزنشان افزایش یافته و وارد دوره جدیدی می‏‌شوند. در کل معمولا بین 15 تا 37 روزگی مرغ گوشتی محسوب می‌شود.
•  جیره پایانی مرغ (Finisher) – این دوره که معمولا از 38 روزگی آغاز می‌شود، به مرغ گوشتی کمک می‌کند تا مرغ گوشت بیشتر تولید و آماده‌ برای فروش در بازار هدف شود.

از دیگر مواردی که متخصصین در تولید دان به آن توجه می‌کنند، تناسب سایز دان مصرفی مرغ گوشتی با منقار جوجه در طول سن رشد است. همه این حساسیت‌ها منجر به این شده، که دان تولیدی برای سنین مختلف مرغ گوشتی متفاوت باشد. آنچه مسلم است مواد لازم برای بدن طیور گوشتی در سنین مختلف متفاوت است. به همین دلیل متخصصان این حوزه همیشه در تلاش هستند تا به فرمول دقیق دست یابند، تا در پایان دوره پرورش گله گوشتی مرغدار بهترین عملکرد را داشته باشد.
در بسیاری از شرکت‌ها معمولا با خوراک دان مرغ گوشتی در دوره‌های مختلف پرورش با نام‌های استارتر، میان دان یک، میان دان دو و پایان دان ارائه می‌شود. همچنین ممکن است این تقسیم‌بندی خوراک در شرکت‌ها ممکن است کمتر یا بیشتر باشد. این مورد از این لحاظ حائز اهمیت است که فرمول این خوراک با دقت زیاد برای داشتن بهترین بازدهی و کمترین افت لاشه برای هر دوره پروش مرغ گوشتی برای مرغداری‌ها طراحی شده است.
به همین علت شرکت جهان کاوه برای یک دوره پرورش مرغ گوشتی، ۵ مرحله در نظر گرفته است. دو دوره آغازین (سوپراستارتر و استارتر)، دو دوره میانی (میان دان یک، میان دان دو) و در نهایت پایان دان است.

جالب بدونین در این مقاله مقدار مصرف دان مرغ گوشتی یک دوره پرورش روهم در اختیارتون گذاشته.

یکی از سایت های که مفصلا به این موضوع پرداخته و راهنمایی های لازم رو انجام داده سایت جهان کاوه است. در بخشی از این سایت دلایل کلیدی اهمیت نگهداری صحیح خوراک طیور  را اینگونه ذکر کرده است:
 

• پیشگیری از فساد: نگهداری مناسب، خوراک را در برابر عوامل فسادزا مانند رطوبت، هجوم آفات و رشد میکروارگانیسم‌ها محافظت می‌کند.
• حفظ ارزش غذایی: روش‌های نگهداری صحیح تضمین می‌کند که خوراک، مواد مغذی ضروری برای رشد و سلامت طیور را حفظ کرده و به طور کامل تامین نماید.
• کاهش ضایعات: با نگهداری درست، میزان خوراک فاسد شده یا آلوده که منجر به دور ریز می‌شود، به حداقل می‌رسد.
• کاهش هزینه‌های پرورش: با جلوگیری از فساد و حفظ کیفیت خوراک، از هزینه‌های اضافی ناشی از بیماری و کاهش بهره‌وری گله به دلیل تغذیه نامناسب جلوگیری می‌شود.

در ادامه این سایت شیوه های نگهداری را بیان کرده و مفصلا هر کدام را توضیح داده است. عواملی همچون:

• شرایط محیطی مناسب: جلوگیری از تجمع رطوبت و افزایش دما، حفظ در تاریکی یا نور کم.
• جلوگیری از ورود جوندگان
• نگهداری جداگانه از مواد اولیه و محصول نهایی
• توجه به تاریخ انقضا و ماندگاری دان مرغ
• استفاده از ظروف یا کیسه‌های در بسته و سالم: ممانعت از تماس با اکسیژن و ورود آفات.
• نگهداری دان برای مدت محدود: تهیه دان تازه و به میزان مصرف.

برای اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنم این مطلب جامع که درباره روش‌های نگهداری از دان و جلوگیری از فساد خوراک طیور هست را مطالعه فرمایید.

پروبیوتیک‌ها تغییرات فیزیولوژیکی در ساختار بافت روده و ایمنی دستگاه گوارش طیور ایجاد می‌کنند. پروبیوتیک برای طیور در تعدیل ایمنی، مدولاسیون ساختاری و افزایش تولید سیتوکین مفید است. این موارد بر پوشش مخاط روده در برابر پاتوژن‌ها تاثیر گذاری مثبتی دارد. این تغییرات ایمنی باعث افزایش مقاومت پرنده در برابر باکتری‌های بیماری‌زا می‌گردد. در واقع باکتری‌های بیماری‌زا مکانیسم‌های متعددی را فراهم می‌کنند، تا تعداد پاتوژن‌های ساکن در دستگاه روده را کاهش دهند. مهمترین فواید و مزایای مصرف پروبیوتیک‌ها در تغذیه طیور شامل موارد زیر است:

بهبود سلامت کلی
جایگزینی میکروارگانیسم‌های مطلوب در روده
ترشح متابولیت‌های ضد میکروبی
 رقابت برای مواد مغذی
تعادل میکروبی فلور روده
تحریک سیستم ایمنی بدن
تغییر قابلیت هضم روده و ضریب قابلیت هضم ظاهری کل دستگاه
 کاهش واکنش های التهابی
جلوگیری از کلونیزاسیون پاتوژن
مقاوم نمودن پرنده در برابر استرس و مرگ و میر ناشی از آن
بهبود سرعت رشد
بهبود سیستم گوارش و افزایش هضم غذا
صرفه جویی در مقدار دان مصرفی
کاهش ضریب تبدیل و افزایش وزن گیری
جذب بهتر کیسه زرده در جوجه‌ها و جلوگیری از رشد پاتوژن‌ها در معده پرنده
 کاهش احتمال ابتلا به بیماری سالمونلا (Salmonella‎) و کوکسیدیا (Coccidiosis ) و مقابله با آنها
کاهش طول درمان پرنده در زمان بیماری
کاهش کلسترول خون پرنده
 کاهش دفع آمونیاک و اوره
کاهش میزان وقوع اسهال
 کاهش انتشار گاز آمونیاک و کاهش بوی بد مدفوع جوجه ها
درمان اسهال پرندگان بالغ
 

منبع: سایت جهان کاوه مقاله پروبیوتیک طیور

برونشیت عفونی جوجه مرغ تخمگذار | پوسته تخم مرغ چروکیده

در مرغ‌های تخمگذار، تخمگذاری ممکن است تا ۷۰ درصد کاهش یابد. کیفیت تخم‌ها کاهش می‌یابد.
تخم‌ها بدشکل، با پوسته‌های نازک، نرم، چروکیده، خشن و/یا رنگ پریده، سایز کوچکتر و دارای آلبومین (سفیده) آبکی باشند. البته تولد تخم‌مرغ می‌توان به حالت عادی بازگردد، اما ممکن است تا ۸ هفته به طول بیانجامد.

در هنگام درگیری گله با بیماری برونشیت مرگ و میر تقریبا ۵ درصد است، اگرچه این میزان با همراه شدن با عفونت باکتریایی می‌تواند تا ۶۰ درصد نیز افزایش یابد. آلودگی جوجه‌ها ممکن است باعث آسیب دائمی در مجرای تخمک پرنده شود، که موجب شود تا پرورش‌دهندگان به سطح طبیعی تولید نرسند. بطور کل به اثرات برونشیت بر مرغ و تخم مرغ به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:

• کاهش تخمگذاری در مرغ تخمگذار
• زبر و بدشکل شدن پوسته تخم مرغ و آبکی شدن سفیده تخم مرغ به دلیل آلوده شدن دستگاه تناسلی پرنده
• آسیب به مجرای تخمک

برونشیت عفونی جوجه‌های گوشتی

برونشیت عفونی یک ویروس مسری است که در صورت بروز در گله، مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت. پ پرندگان جوانی که به بیماری آلوده شده‌اند، به نظر افسرده می‌رسند و به سمت منابع گرما جمع می‌شوند. از علائم تنفسی همچون سرفه رال‌های نای (صداهای کوچک) و ترشحات بینی در آنها دیده می‌شود. در جوجه های‌گوشتی مبتلا به برونشیت عملکرد آنها تضعیف شده و وزن آنها کاهش می‌یابد.

منبع: برونشیت مرغ

امتیازدهی بصری پرندگان برای به دست آوردن یک نمای کلی از کیفیت جوجه استفاده می‌شود. تقریباً 100 جوجه از نظر رنگ پر، کیفیت ناف و رفتار جوجه ارزیابی می‌شوند. صفات کیفی بیشتر شامل بررسی فعالیت جوجه و کیفیت ناف، منقار و مفاصل است. در منظر کلی برایبررسی کیفیت جوجه یک روزه می‌توان موارد زیر را بررسی کرد:

• رفلکس: جوجه‌های سالم و مرغوب، سرزنده و با کشش بدنی خوب هستند. این مسئله را به راحتی با پشت رو گذاشتن جوجه می‌توان امتحان کرد. جوجه سالم در این شرایط تقلا نمی‌کند، نهایتاً طی 3 ثانیه روی پای خود بر می‌گردد و عمودی می‌ایستد.

• چشم‌ها : باید تمیز، باز و براق باشند، کدر یا بسته نباشند. جوجه‌های مرغوب چشم‌های گرد و روشن دارند.

کیفیت پاهای جوجه یک روزه

• پاها (Feet): بررسی پاها برای ارزیابی جوجه آسان است. با گرفتن 3 تا 5 جوجه همزمان می‌توانیم پاهای زیادی را به یکباره ببینیم و به دنبال علائم کم آبی باشیم، جایی که علائم کم‌آبی جوجه‌ها ابتدا در آن ظاهر می‌شود. پاها باید روشن، ساقه‌ها گرد (نشان دهنده میزان آب کافی)، بلند و بدون هیچ گونه ضایعه‌ای باشد. هیچ گونه نقص از جمله شکستگی، کج بودن و بدون تورم یا فلجی در پاها وجود نداشته باشد. مفاصل آسیب دیده در طیور نشانه سطح رطوبت کم و تهویه زیاد در طول انکوباسیون است. در شرایط رطوبت بالا جوجه‌ها مجبورند تلاش بیشتری برای خروج از تخم بیرون داشته باشند. این موضوع باعث آسیب خوردن به مفاصل آنها می‌شود.
مورد دیگری که باید به آن توجه کنید، خشک نبودن پای پرنده است. پاهای جوجه نباید خشک و همراه کمی بافت چربی نیز باشند. رنگ پاها باید معمولی باشد. رنگ پای جوجه معمولا صورتی کمرنگ یا گلبهی است. در صورت کبود بودن آن احتمالا با مشکلی روبرو هستید. همچنین زمانی که پای جوجه را با گونه خود لمس می‌کنید باید گرمتر از گونه شما حس شود. در صورتی حس سرما با تماس به گونه‌های خود، دمای سالن را کمی بالا ببرید، چرا که احتمالا در مسیر نقل و انتقال جوجه‌ها سردشان شده است. این اتفاق بیشتر ممکن است در فصول سرد اتفاق ‌افتد.

• منقار : سوراخ‌های بینی جوجه باید تمیز و منافذ بینی باز باشد. منقار بالای باید سالم، بدون زخم باشد. نبود منقار بالا یا زخم روی منقار نشانه خوبی نیست. هیچ لکه قرمز روی منقار یا ناهنجاری وجود نداشته باشد. در صورت وجود نقاط قرمز روی منقار نشان از درجه حرارت بالا در هچری است. این شرایط موجب شده تا جوجه‌ها بخواهند از پوسته تخم بیرون بیایند یا سعی کنند از طریق ایجاد سوراخ نفس بکشند. در نتیجه با نوک زدن زیاد بر پوسته تخم مرغ به منقار خود آسیب رسانده‌اند.

مقایسه ناف جوجه سالم و ناسالم

• ناف جوجه: برای بررسی ناف جوجه، باید به این نکته توجه کنید که خوب بسته و تمیز باشد. ناف باید خشک و بدون بقای پوسته و غشای تخم مرغ یا باقیمانده زرده باشد. به دلیل افتادن ناف جوجه، یک خراش کوچیک روی ناف جوجه وجود دارد که باید بسته و تمیز باشد، در صورتی که ناف کثیف یا سیاه (ناف دکمه‌ای ) یا ناف باز باشد، جوجه باید معدوم شود.

• بررسی کیفیت شکم و جذب صحیح کیسه زرده : شکم جوجه یک روزه باید نرم و صاف باشد. شکم نفاخ و سفت نشانه جذب بد کیسه زرده  است. این امر موجب افزایش مرگ و میر در هفته اول می‌شود. شکم سفت نشانه عفونت کیسه زرده نیز است. این موارد در مرغ تخمگذار می‌تواند در تخمگذاری مشکلاتی را ایجاد کند.

• تمیزی مقعد جوجه: باید خشک و براق باشد، نه مرطوب و چسبنده. در واقع مقعد پرنده باید تمیز باشد.

• یکنواختی گله: جوجه‌ها باید تقریباً هم‌اندازه و هم وزن باشند، تفاوت بیشتر از 20% از استاندارد وزن یکنواخت گله (سبکتر یا سنگین‌تر) نشانه بدی است. برای تشخیص این موضوع هنگام ورود جوجه‌ها به مرغداری، جوجه‌ها را در هر جعبه یا سینی وزن کنید. با این روش شما متوجه خواهید شد که وزن گله یکنواخت است یا خیر؟!

گله‌های با یکنواختی پایین بعداً در پرورش مشکلاتی را ایجاد می‌کنند و منجر به تولید کم می‌شود. این مسئله همچنین می‌تواند بر ایمنی گله تاثیر گذار باشد، زیرا ممکن است توزیع، جذب، مصرف واکسن نابرابر در بین گله مرغ اتفاق بیافتد.


• نداشتن عوارض تنفسی و قارچ: در صورت قارچی بودن دستگاه تنفسی، جوجه نفس‌های عمیق می‌کشد که اصطلاحاً بلع هوا گفته می‌شود. در زیر می‌توانید ویدیو مربوط به بلع هوا جوجه را مشاهده فرمایید.
• دهیتراته نبودن جوجه: دهیدراتاسیون یا کم آبی بدن، از دست دادن بیش از حد آب بدن است که برای جوجه‌ها بسیار خطرناک باشد. این اتفاق به دلیل گرمای زیاد در فرآیند جوجه‌کشی (فرآیند هچری یا سالن نگهداری جوجه)، ماندن زیاد در دستگاه هچری، زمان انتقال طولانی، رطوبت پایین، نرسیدن آب به جوجه در مدت زمان انتقال و دیر رسیدن به فارم در زمان انتقال به فارم برای جوجه‌ها اتفاق می‌افتد. از علائم آن می‌توان به له‌ له زدن جوجه، گودی چشم، کاهش اشتها، خشک شدن پاها اشاره کرد. دهیتراته شدن جوجه می تواند باعث اخلال در سیستم گوارش جوجه و متاسفانه تلفات در گله مرغداری شود.
• نداشتن پر سفید در نوک بال‌ها و کیفیت و رنگ پرها – پرهای جوجه‌های مرغوب، بزرگ و کرکی است. پرهای جوجه نباید خشک، چسبنده و مایل به زرد باشد. این موضوع را خوب است همیشه به یاد داشته باشید که تُن رنگ پر عامل مهمی نیست. چرا که ممکن است جوجه تحت تاثیر گاز حاصله از فرمالین در روزهای آخر در انکوباسیون رنگ زرد پیدا کرده باشد. آنچه مهم است یکنواختی توزیع رنگ پرها است. هرچه رنگ جوجه‌ها یکنواخت‌تر باشد، گله بهتر است.

• تحرک صحیح و شادابی جوجه: وقتی جوجه‌ها در سالن پرورش رها شدند، در شرایطی که دما، تهویه، پخش دان و آب اصولی صورت گرفته باشد، جوجه‌ها باید در سالن مرغداری پخش شوند. جوجه‌ها باید فعال و سرزنده باشند و به محرک‌ها واکنش نشان دهند. کز کردن، یکجا جمع شدن، حرکت نکردن و … نشانه مشکلی در گله است که باید بررسی شود.

در صورت مشاهده موارد ذکر شده در تعداد بالا در گله، موضوع را با مرکز خریداری جوجه یک روزه در میان بگذارید. در صورت پذیرفتن مشکل، شما اعلام خسارت کرده و با مرکز مشکل را حل می‌کنید. در صورتی که مرکز فروش جوجه مسئولیت کار را نپذیرفت، موارد را به اداره دامپزشکی موارد را گزارش دهید. پس از بازدید دامپزشکی موارد صورتجلسه و نمونه‌گیری انجام می‌شود. پس از نمونه گیری، نتیجه به شما اعلام می‌شود. در صورتیکه حق با شما باشد، شما می‌توانید با از طریق دستگاه قضایی مورد را رسیدگی کنید.

نکته مهم: در صورتی که به هر دلیلی از کیفیت جوجه‌ یک روزه خریداره شده راضی نبودید، حتما مرکز خریداری خود را برای دوره بعد تغییر دهید. جوجه بیمار رسیدگی و تامین انرژی و غذای بیشتر را دارد که در نهایت عملکرد گله را پایین آورده و در نهایت نه تنها شما سود نخواهید کرد بلکه ممکن است خسارات و ضرر مالی جدی ایجاد کند.

البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که اگرچه این روش سریع است و در بسیاری از جوجه کشی‌ها استفاده می‌شود، کیفیت جوجه فقط تخمین زده می‌شود و با عدد بیان یا ثبت نمی‌شود. مقایسه بین روزها، گله‌های مختلف یا جوجه‌ کشی‌ها مختلف سخت است و امتیازدهی بصری تحت تأثیر نظرات شخصی افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد.
 

یکی از شایع‌ترین کنه‌های که در ایران و بریتانیا یافت می‌شود، کنه کوریوپتس بویس (Chorioptes bovis) است. کنه کوریوپتیک بویس باعث جرب کوریوپتیک می‌شود که معمولا در پاهای عقبی، پستان و پایه دم دیده می‌شود. کنه‌های کوریوپتیک در شرایط مناسب تا 3 هفته زنده می‌مانند و همچنین سایر گونه‌های اهلی مزرعه مثل گوسفند، بز و اسب را نیز درگیر می‌کنند.

برای درمان جرب کوریوپتیک اغلب ماکروسیکلیک‌های لاکتونی (ML) (ایورمکتین، دورامکتین، اپرینومکتین و موکسیدکتین) که به روش تزریقی یا تزریقی زیرجلدی برای درمان مناسب هستند. همچنین استفاده از ایورمکتین به شیوه موضعی برخی مواقع درمان موفقیت‌آمیز در برابر بیماری جرب کوریوپتیک داشته است. اما در عین حال مواردی بوده که این دارو پاسخگویی به بیماری نداشته است. استفاده از سایر داروها و کنه کش‌ها (acaricides) در درمان جرب کوریوپتیک در گاوهای شیری، به دلیل دوره‌های نگهداری (the need to observe withholding periods) مصرف دارو محدود شده است.
درمان جرب کوریوپتیک در دام:

• داروهای تزریقی:

o ماکروسیکلیک‌های لاکتونی (ML)
o ایورمکتین
o دورامکتین
o اپرینومکتین
o موکسیدکتین

• داروهای موضعی:

o ایورمکتین (در برخی موارد)

• کنه‌کش‌ها:

o استفاده از کنه کش‌ها در گاوهای شیری محدود است.

این مقاله یک مقاله کامل درباره جرب و کنه در گاو است که می توانید در وبلاگ سایت جهان کاوه مطالعه کنید.

درباره مدفوع و انواع آن در متن انواع مدفوع مرغ و نشانه آن اینگونه آماده است

تغییر رنگ مدفوع طیور یکی از مواردی است که باید به آن به عنوان یک نشانه توجه کرد. هر رنگ مدفوع می‌تواند نشان از بیماری یا رژیم نادرست در گله باشد. دانستن اینکه هر رنگ نشانه از چه بیماری‌های است، می‌تواند به مرغدار کمک کند. در واقع تغییرات ناگهانی در رنگ مدفوع ممکن است به مشکلات گوارشی یا اختلالات دیگر اشاره کند. به همین دلیل دانستن اینکه تغییر رنگ مدفوع طیور نشان از چه عاملی دارد، می‌تواند بسیار کمک کننده باشد:

• مدفوع سبز مرغ: می‌تواند نشان دهنده عفونت‌های باکتریایی، انگل‌ها، بیماری‌های کبدی یا رژیم غذایی نامناسب باشد.
• مدفوع قهوه ای روشن طیور : می‌تواند نشان دهنده کمبود آب بدن یا مشکلات گوارشی باشد.
• مدفوع زرد مرغ: می‌تواند نشان دهنده مشکلات کبدی یا کیسه صفرا باشد. مدفوع مرغ زرد، کف آلود یا چرب می‌تواند نشانه انگل‌های داخلی (کرم ها، کوکسیدیوز) عفونت، (باکتریایی یا ویروسی) رژیم غذایی پر پروتئین یا اختلال عملکرد کلیه باشد.
• مدفوع قرمز طیور: می‌تواند نشان دهنده خونریزی داخلی، مسمومیت با سرب یا مشکلات کلیوی باشد.
• مدفوع سیاه مرغ: می‌تواند نشان دهنده خونریزی گوارشی یا مسمومیت با فلزات سنگین باشد.

جالبه بدونید توی این مقاله جدا از بررسی هر مدفوع و نشانه آن، فال پی دی افی رو در اختیارتون قرار داده برای تشخیص بیماری براساس رنگ و جنس مدفوع طیور

این وضعیت معمولا زمانی رخ می‌دهد که مقادیر قابل توجهی از غذای وعده قبل، همچنان در چینه دان بوده است. مرغ دارای چینه دان ترش کرده، احساس سستی و سیری خواهد داشت. علاوه براین، اگر گوش خود را به نزدیکی چینه دان ببرید، احتمالا صداهایی خواهید شنید. علاوه براین، نفس مرغ نیز ممکن است بوی بسیار ناخوشایندی داشته باشد. در موارد بسیار شدید، ممکن است مایع تخمیر شده، از چینه دان مرغ ها بیرون بیاید.

اگر تشخیص دادی که چینه دان مرغ شما ترش کرده است، می‌توانید به صورت زیر عمل کنید:

• آن را از گله جدا کنید.
• تا ۱۲ ساعت به آن آب و غذا ندهید.
• هرچند ساعت یکبار چینه دان را از بالا به پایین ماساژ دهید تا محتویات به روده منتقل شود.
• بعد از ۱۲ سات می‌توانید آب را برای مرغ شروع کنید.
• اگر مرغ بهبود یافته بود، خوراک را نیز می‌توانید برای آن شروع کنید.
• درست حل نشدن مشکل، از یک دامپزشک کمک بگیرید.

روش دیگری که بن برخی مرغداران از آن استفاده می‌کنند، استفاده از روغن یک الی دوبار برای رفع انسداد است. البته مد نظر داشته باشید دوز زیاد و مکرر روغن به سلامتی پرنده آسیب می‌زند. با اینحال اگر تصمیم به دادن روغن گرفته‌اید، روغن را ۱۰ الی ۱۵ دقیقه قبل از ماساژ چینه‌دان به پرنده خود بدهید.

آیا ترش کردن مرغ مسری است

خیر! ترش کردن مرغ یک اختلال گوارشی است و مسری نیست! اما اگر درمان نشود، می‌تواند عفونی شود. در صورت عفونی شدن، ممکن است عفونت به دیگر مرغ‌ها سرایت پیدا کند.

منبع: مفهوم پرشدن چینه دان - ترش کردن مرغ - جهان کاوه

معنی کنسانتره چیست و شامل چه چیزهایی می شود؟

در سایت جهان کاوه یک سایت جامع در باره دام و طیور، در متنی از مطلب کنسانتره دام کنسانتره خوراک را اینگونه تعریف کرده است:

کنسانتره های خوراک، مواد مغذی را فراهم می کنند که علوفه به تنهایی قادر به تامین آن نیست. این امر به ویژه در مورد حیوانات با تولید بالا صادق است. بطور کل دو نوع خوراک کنسانتره وجود دارد: کربن دار (Carbonaceous) و پروتئینی (Proteinaceous).
• کنسانتره های پروتئینی یا “خوراک های پروتئینی” حاوی سطوح بالایی از پروتئین (بیش از ۱۵٪) هستند. به عنوان مثال می توان از کنجاله سویا، کنجاله پنبه دانه، بادام زمینی (بادام زمینی)، بذر کتان (دانه کتان)، کلزا، پنبه دانه، نارگیل، روغن نخل و تخمه آفتابگردان نام برد. کمیت پروتئین به طور کلی مهمتر از کیفیت پروتئین (محتوای اسید آمینه) در دام نشخوارکنندگان است، زیرا میکروارگانیسم های موجود در شکمبه، پروتئین بدن را خود تولید می کنند. دام پروتئین های اضافی را ذخیره نمی کند. پروتئین های اضافی توسط بدن یا می سوزد و یا (به عنوان نیتروژن) توسط کلیه ها دفع می شود.
• کنسانتره‌های کربنی یا خوراک‌های «انرژی» دارای کل مواد مغذی قابل هضم هستند، اما پروتئین کمی دارند (۱۱-۸ درصد). آنها شامل دانه های غلات – ذرت، جو، گندم، جو دوسر، ذرت خوشه ای(Milo) و چاودار یا گندم سیاه (ryo) هستند.

مواد تشکیل دهنده انواع کنسانتره دامی به شرح زیر است:

• غلات
• پروتئین های گیاهی
• پروتئین های حیوانی
• تفاله چغندرقند
• ملاس
• چربی
• ویتامین ها
• مواد معدنی

برخی از کنسانتره‌ها محتوای پروتئین بالا را کاهش می‌دهند. ترکیباتی که شامل پروتئین‌های گیاهی، اوره، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری، اصلاح‌کننده شکمبه و سنگ آهک است که برای مخلوط شدن با غلات و علوفه طراحی شده‌اند، تا یک جیره کامل را تولید کنند.
نحوه مصرف کنسانتره دامی می تواند بنا بر رژیم غذایی متفاوت نشخوارکننده و مواد تشکیل دهنده کنسانتره متفاوت باشد. پس بسیار مهم است که حتما با یک متخصص تغذیه خوراک دام مشورت کنید.

ریزش کف آلود سکوم با مقادیر زیادی اورات‎های آبکی و کف آلود قهوه‎ای احاطه می‌تواند نشانه سندرم سوء جذب، تغییرات در رژیم غذایی و آنتریت موضعی باشد.

• سندرم سوء جذب (Malabsorption syndrome) در جوجه های جوان (آدنوویروس، ریو ویروس).
• تغییرات رژیم غذایی: محتوای لاکتوز بالا در ماده غذایی در روده کوچک هضم و جذب نمی‌شود، اما توسط فلور سکوم تخمیر می‌شود.
• آنتریت موضعی (Local enteritis): کلستریدیوم، عفونت پرفرینگنس، کوکسیدیوز، آلودگی به کرم.

چگونه اسهال آبکی در طیور را درمان می کنید

در ابتدا به این نکته توجه کنید که این یک مورد اتفاقی بوده، یا تکرار شده است. در صورت تکرار مسئله سعی کنید موارد دیگر را در گله بررسی کنید. اینکه مدفوع مرغ چه رنگی است؟ بافت آن چگونه است؟ تعدد و میزان فضله چقدر است؟ آیا در آن خون می‌بینید؟ علاوه بر آن به مواردی همچون میزان غذا خوردن، لرزش، کز کردن پرنده، بی‌حالی و…. توجه کنید. مجموعه‌ای از عوامل شما را به پیدا کردن علت یاری می‌دهد. در صورت نیاز حتما با متخصصین این حوزه و دامپزشک مشورت کنید.

مقاله: تغییرات رنگ و جنس فضله مرغ